O día 24 de outubro de 2008 nace en Pontedeume a asociacion Ardóbriga como resultado das inquedanzas dun grupo de persoas conscentes do risco de desaparición dun patrimonio cultural que nos foi legado polas xeracións pasadas e do que a sociedade actual semella non ser quen de transmitir para uso e disfrute das vindeiras.



Os membros de Ardóbriga vivimos, traballamos e sentimos no territorio que hóxe ocupan os concellos de Miño e Pontedeume. Estes dous municipios manteñen unha estreita relación topolóxica dende tempos remotos, manifesta no antigo arciprestádego de Pruzos, no espectacular xacemento do castro de Castrelo polo medio do cal atravesa a divisoria entre ámbolos dous concellos e onde se xuntan catro límites parroquiais, ou no extenso eido de influencia do santuario do monte de Breamo, de probables orixes precristiás.



Un paseo polo casco vello de Pontedeume pode facer caer na depresión ao espírito máis insensible, o abandono e a ruina están matando un patrimonio histórico e arquitectónico que nos pertence a todos. Unha visita aos nosos xacementos arqueolóxicos, que os hai, deixa ver vertedeiros clandestinos e pistas de motocrós ilegais. Unha ollada ao nomenclator oficial do concello estarrecerá a calquera que coñeza os nomes de lugar do seu contorno.



Ante esta situación decidimos organizarmonos como asociación legalmente constituída, sendo os nosos obxectivos a protección do patrimonio cultural en xeral, a salvagarda dos xacementos arqueolóxicos e a conservación do patrimonio toponímico.



Ardóbriga nace coa vocación de formar unha masa social de orixe diversa pero con un interés común pola protección, o estudio e a valoración dun patrimonio que por local non é menos da humanidade, que é de todos nós, dos de acó e dos de acolá, dos nosos antepasados e dos nosos fillos, e mesmo dos que non se interesan por el.




lunes, 4 de junio de 2012

13/05/12 ROTEIRO COA ASOCIACIÓN ROXÍN ROXAL



A asociación cultural libre de Paderne Roxín Roxal é ben coñecida en todo o país mariñán polos seus amenos roteiros temáticos, deseñados sempre para ofrecer aos afeccionados ás actividades de aire libre unha oportunidade de compaxinar a súa arela coa ampliación da súa bagaxe cultural grazas a uns itinerarios ben pensados e comentados por persoas coñecedoras do tema proposto.


Para a presente primavera de 2012 a directiva de Roxín Roxal, coñecedores das nosas actividades arqueolóxicas na Ínsua (Boebre), contactou con membros de Ardóbriga para nos propor o deseño dun roteiro polos Castros litorais de Pontedeume. Nós ofrecimos un itinerario de tipo lineal con punto de partida no centro de Pontedeume e de chegada no xacemento de A Ínsua. Así pois saímos da vila polo antigo, e case esquecido, camiño que vai a Castrelo pasando por Allón, en terras da parroquia eumesa de Centroña e dende o que se poden ver os castros da desembocadura do Eume de Nogueirosa e Ombre e coto do Castro, as Modias e río Castro na veira de Cabanas, todo presidido dende o castelo de Andrade encaramado no alto da Pena Leboreira. Abandonamos este antigo camiño real en Castrelo para achegarnos ao espectacular castro de Centroña-Perbes que foi profusamente comentado por dous membros de Ardóbriga. Sorprende que varios dos asistentes ao roteiro, malia ser de Pontedeume, ter propiedades a non moita distancia deste castro e mesmo ter paseado en moitas ocasión polo camiño que o circunda, non o tiñan ubicado e moito menos sabían da súas complexas estruturas, o que xustifica sobradamente a necesidade destas actividades divulgativas que organizamos as asociacións culturais.


Deseguido da visita ao castro de Centroña-Perbes baixamos por Sambollo en dirección á costa de Boebre pola mesma rota que catro días antes fixéramos cos alumnos do IES Breamo para chegar ao coto de A Insua onde narramos a interpretación do xacemento, das circunstancias que nos levaron a facer unha intervención arqueolóxica, de como se desenvolveu esta ata chegar ao nivel do castro e da necrópole romana e da relación desta cos restantes achados de época castrexa e romana da contorna.

Rematada a disertación, subimos algo cansos e baixo un sol de xustiza ata o local social de Boebre onde nos tiñan preparados uns saborosos pinchos de empanada e croquetas que, co que foi aportando cada grupo de participantes, deu paso a un animado ágape no que puidemos compartir intereses relacionados coa protección do patrimonio e establecer contactos entre persoas con similares inquedanzas.