O pasado día 2 de abril Ardóbriga organizou unha excursión ás terras da Barbanza consistente na visita a varios xacementos arqueolóxicos desa comarca explicada por profesionais especializados. As charlas financiáronse con cargo á subvención da Deputación Provincial de A Coruña.
Saímos en autobús de Pontedeume ás 9:30 co aforo prácticamente completo, pódese dicir que a experiencia foi un rotundo éxito de asistencia, acentuado ademáis pola diversidade de idades dos asistentes.
Chegamos a Neixón (Boiro) a media mañá e nos recibiron no Centro Arqueolóxico do Barbanza onde nos organizaron en dous grupos para adaptar as visitas guiadas a dous niveis de idade: nenos e adultos, e facer as explicacións máis asequibles. Mentres os nenos asistían á visita guiada, os maiores tomabamos un café, e, ao rematar aqueles, entramos no Centro a ver a exposición acompañada duns detallados e amenos comentarios por parte do guía. De seguido pasaron a ensinarnos os castros de Neixón Grande e Pequeno, situados nun lugar privilexiado á veira da ría de Arousa que nesta ocasión semellaban especialmente bonitos gracias ao sol primaveral que lucía a esas horas.
E así foi chegando a hora de xantar e a expedición toda desprazouse ata un restaurante da zona onde tiñamos reservadas tres longas mesas e onde nos ofreceron un banquete a un prezo asequible.
Despois do xantar fumos visitar o dólmen de Axeitos cunha pormenorizada explicación por parte do prestixioso arqueólogo D. Fidel Méndez Fernández, que puxo ao servizo de Ardóbriga todos os seus coñecementos e experiencia no campo do megalitismo.
Xa pola tarde, seguimos pola veira norte da península do Barbanza ata o castro de Baroña en Porto do Son. Empezábase a levantar un incómodo vento que presaxiaba auga, pero aínda así aventurámonos, mesmo os asistentes de máis idade, a baixar ata un dos castro máis senlleiros de todo o patrimonio arqueolóxico de Galicia e que corre un grave risco de sofrer deterioros de caracter irreversible. Aquí a expedición espallouse polo extenso e logo camiño que baixa dende a estrada ata o castro, pero aínda así logramos formar un bo grupo para escoitar as explicacións do noso arqueólogo colaborador habitual.
Facíase tarde e embarcamos no autobús de regreso a Pontedeume, os maiores algo fatigados e os nenos incansables, pero todos cun bo sabor de boca e con moitas cousas novas aprendidas do noso pasado e do noso patrimonio arqueolóxico.
Saímos en autobús de Pontedeume ás 9:30 co aforo prácticamente completo, pódese dicir que a experiencia foi un rotundo éxito de asistencia, acentuado ademáis pola diversidade de idades dos asistentes.
Chegamos a Neixón (Boiro) a media mañá e nos recibiron no Centro Arqueolóxico do Barbanza onde nos organizaron en dous grupos para adaptar as visitas guiadas a dous niveis de idade: nenos e adultos, e facer as explicacións máis asequibles. Mentres os nenos asistían á visita guiada, os maiores tomabamos un café, e, ao rematar aqueles, entramos no Centro a ver a exposición acompañada duns detallados e amenos comentarios por parte do guía. De seguido pasaron a ensinarnos os castros de Neixón Grande e Pequeno, situados nun lugar privilexiado á veira da ría de Arousa que nesta ocasión semellaban especialmente bonitos gracias ao sol primaveral que lucía a esas horas.
E así foi chegando a hora de xantar e a expedición toda desprazouse ata un restaurante da zona onde tiñamos reservadas tres longas mesas e onde nos ofreceron un banquete a un prezo asequible.
Despois do xantar fumos visitar o dólmen de Axeitos cunha pormenorizada explicación por parte do prestixioso arqueólogo D. Fidel Méndez Fernández, que puxo ao servizo de Ardóbriga todos os seus coñecementos e experiencia no campo do megalitismo.
Xa pola tarde, seguimos pola veira norte da península do Barbanza ata o castro de Baroña en Porto do Son. Empezábase a levantar un incómodo vento que presaxiaba auga, pero aínda así aventurámonos, mesmo os asistentes de máis idade, a baixar ata un dos castro máis senlleiros de todo o patrimonio arqueolóxico de Galicia e que corre un grave risco de sofrer deterioros de caracter irreversible. Aquí a expedición espallouse polo extenso e logo camiño que baixa dende a estrada ata o castro, pero aínda así logramos formar un bo grupo para escoitar as explicacións do noso arqueólogo colaborador habitual.
Facíase tarde e embarcamos no autobús de regreso a Pontedeume, os maiores algo fatigados e os nenos incansables, pero todos cun bo sabor de boca e con moitas cousas novas aprendidas do noso pasado e do noso patrimonio arqueolóxico.
No hay comentarios:
Publicar un comentario